Στις 9 Ιανουαρίου του 1991, ο Νίκος Τεμπονέρας, καθηγητής μαθηματικών σε λύκειο της Πάτρας
και συνδικαλιστής, κατά την επίσκεψή του, μαζί με την τοπική ΕΛΜΕ και γονείς σε
λύκειο της Πάτρας, πέφτει νεκρός από
χτυπήματα με σιδηρολοστό. Οι δολοφόνοι του, τραμπούκοι της οργάνωσης της
νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας, της ΟΝΝΕΔ, βρίσκονταν σε «διατεταγμένη υπηρεσία»
παίζοντας τον ρόλο των «αγανακτισμένων πολιτών», έδερναν και τρομοκρατούσαν
τους μαθητές που είχαν καταλάβει τα σχολεία τους για να τους αναγκάσουν να αποχωρήσουν και να λήξουν οι καταλήψεις.
Υπουργός Παιδείας, ο
Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, με κυβέρνηση
της Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον Κωσταντίνο Μητσοτάκη, παρουσιάζει ένας πολυνομοσχέδιο για την παιδεία που ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων μέσα στο ζωντανό στοιχείο της
εκπαίδευσης από το γυμνάσιο ως το πανεπιστήμιο. Ανάμεσα στα άλλα, το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει λειτουργία
ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού
ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή
ομοιόμορφης ενδυμασίας, έπαρση της σημαίας κ.α. Χιλιάδες μαθητές,
φοιτητές και σπουδαστές κινητοποιήθηκαν σε μαζικές συνελεύσεις, μαζικότατες
διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολών και σχολείων. Τον Δεκέμβρη του 1990 το 70%
των γυμνασίων και λυκείων ήταν κατειλημμένα. Οι ελπίδες της κυβέρνησης ότι οι
γιορτές θα δράσουν διαλυτικά για το κίνημα διαψεύδονται γρήγορα. Οι καταλήψεις
δεν σπάνε. Έτσι, η εξουσία που νιώθει να
κλυδωνίζεται καταφεύγει στο τελευταίο της χαρτί , τον εκφοβισμό των μαθητών με
τις απουσίες και όταν ούτε αυτό τους πείθει, αφού έχουν συμπαραστάτες τους τους
καθηγητές τους, επιστρατεύει το παρακράτος, τα τραμπούκικα στοιχεία της νεολαίας της της ΟΝΝΕΔ.
Η δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα παγώνει όλη την εκπαιδευτική κοινότητα. Η
αγανάκτηση φουντώνει το κίνημα ενάντια στην επιχειρούμενη αναδιάρθρωση στην
εκπαίδευση. Ο υπουργός παιδείας παραιτείται. Σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση στην
Αθήνα, καίγεται το κατάστημα ενδυμάτων
Κ. Μαρούσης από ασφυξιογόνα της αστυνομίας ενώ παράλληλα εμποδίζεται η
πυροσβεστική δύναμη από τα τα χημικά των ΜΑΤ ώστε να μην μπορούν να σβήσουν τη
φωτιά. Τέσσερις πολίτες ανασύρονται νεκροί μέσα από τα αποκαίδια. Το πολυνομοσχέδιο αποσύρεται από το νέο
υπουργό παιδείας κ. Σουφλιά, εν μέσω νέων κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων. Η νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση έχει ματαιωθεί.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βαφτεί στο αίμα.
Οι φυσικοί αυτουργοί που, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες,
έδρασαν με τέτοια βιαιότητα ώστε να δολοφονήσουν τελικά τον καθηγητή Τεμπονέρα, ήταν ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και μέλος του
Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πατρέων Ι. Καλαμπόκας, το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Α. Μαραγκός και ο
σύντροφός τους Σ. Σπίνος. Από αυτούς, ο Ι.Καλαμπόκας μονάχα καταδικάστηκε
πρωτόδικα σε ισόβια για δολοφονία εκ προμελέτης. Τελικά, και αυτός, μετά από
εφτά χρόνια αφέθηκε ελεύθερος. Σήμερα ζει ελεύθερος, όπως και οι συνεργοί του, και εργάζεται στο Βόλο στην Εθνική
Τράπεζα. Για τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας Τεμπονέρα και του άδικου
χαμού των τεσσάρων νεκρών του Κ.Μαρούση,
ούτε λόγος…
Ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τον αδικοχαμένο καθηγητή Νίκο
Τεμπονέρα θα ήταν να
αγωνιστούμε κι εμείς με το ίδιο πάθος, με το οποίο εκείνος αγωνίστηκε τότε, για να αποκρούσουμε
τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που απειλεί να εκθεμελιώσει τη δημόσια εκπαίδευση
στην Ελλάδα, σήμερα. Το οφείλουμε σε
κείνον, στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Διαβάστε
εδώ ένα εκτενές αφιέρωμα στα γεγονότα που οδήγησαν στην πολιτική αυτή δολοφονία καθώς και σε όσα ακολούθησαν.
