Για την ειδική αγωγή

Για την ειδική αγωγή

Οι εξελίξεις στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης αποδεικνύουν ότι οι κατευθύνσεις της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής, που εκπορεύονται από τις οδηγίες της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, στοχεύουν στην αποδόμηση της ειδικής εκπαίδευσης. Οι μηδενικοί μόνιμοι διορισμοί, οι μειωμένες προσλήψεις αναπληρωτών, η συνέχιση της ελαστικής εργασίας, ο τρόπος κατανομής των παράλληλων στηρίξεων και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που έγιναν, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση υλοποιεί με σταθερό βηματισμό τον οδικό χάρτη της αποδόμησης της ειδικής εκπαίδευσης, τόσο στο επίπεδο των μορφωτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μαθητών όσο και των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Τα «9 πορίσματα του διαλόγου» αναφέρονται στο μακροπρόθεσμο σχέδιο κλεισίματος των ειδικών σχολείων, στην σχολική αυτονομία με εξασφάλιση πόρων από εσωτερικές - εξωτερικές πηγές με σκοπό τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, στην απογευματινή χρήση δομών-σχολικών χώρων από ιδιώτες, στην ανάληψη ευθύνης, στην λογοδοσία, στο προσοντολόγιο με εξειδικεύσεις, στον αναβαθμισμένο ρόλο του διευθυντή στις προσλήψεις και στην αξιολόγηση-αποτίμηση του έργου των εκπαιδευτικών με σύνδεση εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων και αποδοτικότητας.

 Η εφαρμογή της «πλήρους ένταξης» των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία, όπως αυτή σκιαγραφείται σε κάθε βηματισμό του υπουργείου παιδείας και η οποία θα επιχειρηθεί από τη σταδιακή «πιλοτική εφαρμογή ένταξης και ενσωμάτωσης δομών ειδικής και γενικής εκπαίδευσης» θα οδηγήσει στην κατάργηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία, διευρύνοντας τις ταξικές ανισότητες στις ομάδες των αναπήρων μαθητών και θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση δομών της ειδικής αγωγής.

Τμήματα Ένταξης

Η νομοθετική ρύθμιση για τα Τ.Ε. οδηγεί πρακτικά στην ακύρωση του χαρακτήρα τους και στο «στιγματισμό» μαθητών και εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής. Τα τοποθέτησε ρευστό εκπαιδευτικό περιβάλλον, μειώνοντας ακόμα περισσότερο το σχολικό χρόνο υποστήριξης, μικρότερου πλέον αριθμού μαθητών και προαλείφει την μακροπρόθεσμη κατάργησή τους, αφού κρατά την ονομασία (ΤΕ) αλλά εξαϋλώνει το περιεχόμενό τους.

Ν. 4415, άρθρο 48

Επιπλέον, η τελευταία νομοθετική ρύθμιση (ν. 4415, άρθρο 48) και η εφαρμοστική εγκύκλιος (αρ. πρωτ. 163629/ΓΔ4) νομοθετεί και εφαρμόζει την ελεύθερη μετακίνηση των εκπαιδευτικών από τη γενική στην ειδική εκπαίδευση για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες που έχει ο χώρος. Την ίδια στιγμή που δεκάδες Τμήματα Ένταξης που ιδρύθηκαν τη φετινή χρονιά παραμένουν χωρίς εκπαιδευτικό (παρά τις εξαγγελίες για την εξασφάλιση κονδυλίων για τη λειτουργία τους οι οποίες αποτελούν επανάληψη δηλώσεων του παρελθόντος χωρίς αντίκρισμα), η κάλυψη των κενών στην ΕΑΕ θα μπορεί να γίνεται από εκπαιδευτικούς της γενικής εκπαίδευσης, ακόμη και χωρίς κανένα προσόν, αρκεί και μόνο να παραμένουν στη διάθεση της διεύθυνσης.

Η τροπολογία αλλά και η εφαρμοστική εγκύκλιος δημιουργούν, επιπλέον, ακόμη μεγαλύτερη ασάφεια και ως προς τα προσόντα των εκπαιδευτικών της ειδικής εκπαίδευσης. Ασάφεια που κυμαίνεται από την απόλυτη εξειδίκευση μέχρι την μηδενική επιμόρφωση σε θέματα ειδικής εκπαίδευσης. Και αυτό συμβαίνει ενώ μόλις πριν μερικούς μήνες το ΙΕΠ καθόριζε με ακρίβεια και περισσό ζήλο τα αυξημένα προσόντα για την αναγνώριση των μεταπτυχιακών στην ειδική εκπαίδευση. Αυτή η διττή και αντιφατική πολιτική συμπεριφορά στην ουσία εξυπηρετεί το βαθύτερο πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης που είναι η αλλαγή του πολιτικού χάρτη στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών: Με το διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, με νέα άνθιση της βιομηχανίας των 400ωρων σεμιναρίων και με το «άνοιγμα» διεκδίκησης σε νέα ΕΣΠΑ για την επιμόρφωση πάνω στις αρχές της συνεκπαίδευσης, σκιαγραφείται ο νέος «οδικός χάρτης» στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών.

Παράλληλη Στήριξη

Το σχολείο «της ισότητας και της ποιότητας» όμως εφαρμόστηκε στην κατανομή των παράλληλων στηρίξεων!!!Οι εκπαιδευτικοί της Α’ Αθήνας μοιράζονται μεταξύ δύο και τριών μαθητών, ενώ σε άλλες διευθύνσεις οι κατανέμονται ακόμη και σε πέντε παιδιά! Ηκαθιέρωση της παράλληλης στήριξης σε ρόλο part-time υποστήριξης στους μαθητές, υποβαθμίζει τα μορφωτικά τους δικαιώματα, επιβεβαιώνοντας πως το περιεχόμενο του «σχολείου για όλα τα παιδιά», είναι  ένα φθηνό σχολείο με ρευστές δομές που δεν εξασφαλίζουν την αναγκαία σταθερή ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση που έχουν ανάγκη οι μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Επιπλέον, με βάση την εφαρμοστική εγκύκλιο (αρ.πρωτ.163629/ΓΔ4), όσοι/όσες δάσκαλοι/ες δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό διδακτικό τους ωράριο θα μπορούν να «παίξουν» το ρόλο της παράλληλης στήριξης! Προβλέπεται μάλιστα ότι σε κάθε μαθητή θα μπορούν να παρέχουν παράλληλη στήριξη μέχρι 4 δάσκαλοι! Την ίδια στιγμή βέβαια αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ιδιωτικών παράλληλων στηρίξεων και οι γονείς καλούνται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το παιδί τους (καθώς ο νόμος δίνει τη δυνατότητα πρόσληψης ειδικού βοηθού από το γονέα, ΧΩΡΙΣ γνωμάτευση του ΚΕ.Δ.Δ.Υ, πετώντας έτσι το μπαλάκι στο σύλλογο διδασκόντων).

ΚΕΔΔΥ

Τα ΚΕ.Δ.Δ.Υ είναι τελείως αποδυναμωμένα, με τεράστιες ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό αλλά και ανεπαρκή στελέχωση ακόμα και από αναπληρωτές (οι οποίοι προσλαμβάνονται πολλές φορές και στο τέλος της χρονιάς). Επιπλέον, το υπάρχον προσωπικό επιβαρύνεται με διοικητικό έργο ενώ οι λειτουργικές ελλείψεις (τηλέφωνο, χαρτί, μελάνι, κλπ) δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία της υπηρεσίας. Αυτή η κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα τις -γνωστές πια- τεράστιες λίστες αναμονής, οι οποίες ακυρώνουν στην πράξη το ρόλο του ΚΕ.Δ.Δ.Υ, ως της μοναδικής δημόσιας δομής του υπουργείου παιδείας με σκοπό τη διάγνωση, τη διαφοροδιάγνωση και την υποστήριξη.

Μέσα σε όλα αυτά, από τη δική μας πλευρά επισημαίνουμε ότι:

 ΔΕΝ νοείται «σχολείο ισότητας» δίχως τη θετική διάκριση απέναντι στους μαθητές που δικαιούνται ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση. ΔΕΝ νοείται «σχολείο ποιότητας» δίχως τη δημιουργία σταθερών δομών και τη στελέχωσή τους με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό.

ΔΕΝ αποδεχόμαστε τη λειτουργία της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» με τη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού, όπως υποδεικνύει η πρόσφατη τροπολογία περί στελέχωσης των δομών ΣΜΕΑΕ, να ζυγίζει περισσότερο από τις εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε παιδιού. Γνωρίζουμε καλά ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα», σύμφωνα με τις κατευθύνσεις Ε.Ε-Ο.Ο.Σ.Α. , σημαίνει αποθέωση των οικονομικών δεικτών με κάθε κόστος, άρση της μονιμότητας, κινητικότητα κι αναπαραγωγή ευέλικτων μορφών απασχόλησης, μα πάνω απ’ όλα βλάπτουν σοβαρά την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.

Η ειδική εκπαίδευση χρειάζεται:

ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΣΕ ΔΟΜΕΣ ΣΜΕΑΕ/Τ.Ε. ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

• Η υποστήριξη των μαθητών στις γενικές τάξεις δεν μπορεί να γίνεται με δόσεις.

• Απαιτούμε κάθε μαθητής να έχει πλήρη και έγκαιρη υποστήριξη, η οποία να αντιστοιχεί στις ανάγκες του, για όλο το διάστημα που φοιτά στο σχολείο.